| ՔՐԻՍՏՈՍ
ԾՆԱՒ ԵՒ ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ
 ունվարի
8-ին Շիրակի թեմի երիտասարդաց միությունը սոցիալ-կրթական կենտրոնում
նշեց Սուրբ Ծնունդը՝ օրհնությամբ ու ներկայությամբ թեմի բարեխնամ
Առաջնորդ Տ. Միքայել արքեպս. Աջապահյանի:
 «Հրաշափառ»-ի
սքանչելի հնչյուններից եւ Սուրբ Ծննդյան ավետիսը փոխանցելուց հետո,
Սրբազան Հայրը նախ օրհնեց կերակուրներն ու ըմպելիքը, ապա ճաշակեցինք
Սուրբ Ծննդյան սեղանի գլխավոր կերակրատեսակները:
Օրվա անբաժան մասն էին հայրենասիրական եւ ազգային երգն ու պարը,
որին առանձնահատուկ համ ու հոտ տվեցին միության բարեկամ «Հրայրք»
ավանդական պարի խմբի անդամները: Էլ ինչ Սուրբ Ծննդյան ագապե` առանց
տարեգաթայի: Բոլորը, սեղանների շուրջ երգելով, փորձում էին գտնել
մետաղադրամը:
Տոնական ճաշի ընթացքում երիտասարդները խաղացին նաեւ ազգային խաղեր,
որոնք էլ ավելի ազգային շնչով լցրին միջավայրը՝ ստեղծելով հետաքրքիր,
զվարճալի ու անմոռանալի պահեր:
Սրբազան Հայրը ներկա երիտասարդներին փոխանցեց իր օրհնության խոսքը՝
նշելով, որ Եկեղեցին տուն է, ուր երիտասարդներն այցելում են՝ սովորելու,
թե ինչ է տունը, հավատքը, թե ինչպես մոտենալ Աստծուն, ինչպես վարվել
միմյանց հետ: «Շատ-շատ բաներ եք սովորում՝ նույնիսկ առանց սովորեցնելու:
Երիտասարդությունն այն շրջանն է, որ պետք է սպունգի պես կլանել այն,
ինչը լավ է եւ դուրս մղել վատը:
Երիտասարդությունը շատ լավ բան է, բայց մի վատ կողմ ունի՝ շուտ է
անցնում: Քանի դեռ դուք երիտասարդ եք, կարծում եք՝ իբր երկա՜ր ճանապարհ
ունեք երիտասարդության, բայց մեկ-երկու, տեսնում եք՝ երիտասարդությունը
հետ մնաց: Եվ ինչ որ արժեւորեցիք երիտասարդ ժամանակ, ինչ ամբարեցիք,
դա եք հասուն տարիքում օգտագործելու: Եթե մեղվի նման նեկտար չեք
հավաքում երիտասարդության ընթացում, մեղր չեք կարող ստեղծել հասունության
ժամանակ, իսկ նեկտարը քաղում են այն ծաղկից, որ կոչվում է Եկեղեցի,
ինչը մեր ամենահին, ամենաազգային, ամենամեր կառույցն է. ամենից մերը
մեր Եկեղեցին է:
 Թումանյանն
ասում է. «Ապրեք երեխեք, բայց մեզ պես չապրեք»: Ինչո՞ւ: Ասում է՝
այն փորձանքները, որ մենք տեսանք, այն փորձություններով, որ մենք
անցանք , դուք մի տեսեք, թող Աստված ձեզ այդ փորձություններից հեռու
պահի: Բայց դա չի նշանակում, որ դուք պետք է լինեք անհոգ: Չէ, պետք
է գիտակցել, որ ձեզ Աստված հեռու պահեց, այլ ոչ թե դուք հեռու մնացիք:
Ամեն ինչի մեջ Աստծուն փառք տալ իմացեք, Աստծուն գոհություն, շնորհակալություն
հայտնել իմացեք: Նաեւ ձեր ծնողներին, ձեր մեծերին շնորհակալություն
հայտնել իմացեք:
Ես միշտ երիտասարդներին ասում եմ՝ դուք պետք է երկու բառ շատ լավ
սովորեք՝ «շնորհակալություն» եւ «ներողություն»: Սրանք երկու կարեւորագույն
բառեր են, որ պետք է նախ եւ առաջ երիտասարդն իմանա, քանի որ սխալներ
շատ է թույլ տալիս անփորձությունից ու իրեն փորձառու կարծելուց:
Եվ այդ սխալից հետո ի՞նչ պետք է ասի. պետք է ասի ներողություն: Ո՞ւմ
խնամքի տակ, ո՞ւմ գծած ուղով, կառուցած ճանապարհով է գնում. իհարկե
մեծերի, եւ դրա համար ի՞նչ պետք է ասի, պետք է ասի շնորհակալություն:
Այս երկու բառերը ձեզ պետք է ուղեկցեն՝ մինչեւ հասնեք այն տարիքին,
որ արդեն ձեզ ասեն ներողություն ու շնորհակալություն»:
Տոնական երեկոյին ներկա էին նաեւ, Շիրակի թեմում հյուրընկալված,
բեյրութաբնակ բարերարներ տեր եւ տիկին Տանձիկյանները:
ԳՈՀԱՐ ԳԱԼՏԱԳԱԶՅԱՆ
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՆԵՐԸ՝ ՀԵՂԻՆԱԿԻ
>>>
|
|
